BİR OSMANLI MÜNEVVERİ; CUMHURİYET AYDINI OSMAN KAYA
Eğitmen Osman dayıyı tanıdığımda onun yaşı hayli ileri, benim yaşım o kadar gençti. Kocabaşlardan Sabri amcanın oğlu Cemil'in (ÖZER) evine oturmuş kendi halinde , namazında niyazında, başında Osmanlı zamanından yadigar bir başlık, Devrek işi bir bastonla Camiden eve , evden camiye gidip gelen tatlı bir ihtiyardı. Onunla sohbetlerimiz genellikle Türk eğitim sistemi üzerine olmuştu. Kendisini hem alaylı, hem mektepli sayardı. Alaylılığı Osmanlı Medrese tahsili görmesinden, Mektepliliği ise KÖY ENSTİTÜSÜ mezunu olmasından dı.Hep söylediği güzel bir lafı vardı; "Cumhuriyetin harcını Atatürk koydu; biz eğitmenler duvarı ve çatıyı ördük!" mekanın Cennet olsun Eğitmen Osman Dayı. Aşağıda ki yazı Eğitmen Osman KAYA'nın kendisi gibi emekli öğretmen olan oğlu Emin KAYA beyin kaleminden sizlere aynen aktarılmıştır.
OSMAN KAYA
Yaşam BIYOGRAFİSİ
Osman Kaya,1913 Anbarcık Köyü doğumlu, 1915 Tefenni kayıtlıdır.
Babası kölelerden Emın Çavuş,annesi Ayanlardan Ümmühan’ dır.
Babası,bir buçuk yaşındayken vefat etmiş,annesi tarafından bakılıp büyütülmüştür.
1922 ‘de Kozağaç (Osmanlı)Medresesi’n de öğrenimine başlamış altı yıllık eğitim/öğretimini 1927 detamamlamıştır.Yeni yazının kabulu ile 1927-28 yıllarında bır yıl daha eğitim almıştır.
Hem Osmanlı(icazetname) diplaması,hem Türkiye cumhuriyeti diplaması almıştır.
1938 yılının son aylarında İstanbul Selimiye de acemiliğini tamamlamış,onbaşı olarak Edırne Sarayiçi ne usta asker olarak gitmiştir. Orada Muhaberecı ve Yazıcı Çavuşu olarak dört yıllık askerlik süresini hiç izine gelmeden tamamlamıştır.İzine gelmemesinin sebebi İkinci Dünya Savaşının başlamış olmasından dolayı izinler kaldırılmıştır.
Köye döndükten sonra bir yıl çiftçilik yapmış ,evlenmiştir.
1943 Yılında Eğitmen adayı olarak Isparta Gönen Köy Enstitüsüne kaydı yapılmış olup, on bir aylık kurstan sonra,kurs birincisi olarak mezun olmuştur.Özel takdir belgesi vardı.
Ataması Kızıllar Köyüne yapılmıştır.
Burdur ili olarak kız çocuklarını okula gönermedikleri için onar gün birkaç veliyi hapiste yatıran EĞİTMEN Osman Kaya dır.(anılarında geniş anlatılmıştır.)
Kızıllar da on bir yıl,Kocatarla da iki yıl,hisarardın da iki yıl,KARAPINAR da iki yıl,Anbarcık Köyünde on üç yıl eğitimci-eğitmen-olarak görev yapmıştır. 31 Aralık 1972 yılında emekli olan Osman KAYA Antalya merkez ilçeye yerleşmiştir.
İlk 1976 da,sonrada eşiyle birlikte iki kez hacca gitmiştir.10 Ocak 2007 yılında Antalya da vefat etmiştir.
Mezarı Uncalı mezarlığındadır.Ruhu şâd olsun.
Osman Kaya'nın iki kız beş erkek yedi çocuğu vardır.
Kızlar,Ümmühan,Zeynep…
Erkekler:Emin KAYA, Gönen İlköğretmen Okulu mezunu olup 27 yıl görevden sonra emekli ,Antalya da ikamet eder,orda yaşar.
Nimet Kaya ,Eğitim mezunu hala Antalya da Öğretmen olarak görevini sürdürmektedir.
Ali Kaya adliyeden emekli Antalya da ikamet eder.
Gazi Kaya vefat etti.
Zihni Kaya ,on yıllık denizcilik hayatından sonra Antalya da yaşamaktadır.
Osman Kaya ,çok okuyan(vefatına kadar okurkengözlük kullanmadı)dini ve sosyal sohbeti seven,kişilik sahibi,gururlu,dürüst birisiydi.Doğrusu bilge kişiliği vardı.Katı ve gururlu olmasına karşın duygusal yönüde vardı.Damarına basılınca ya oldukça sinirlenir ,yada fark ettirmeden içine ağlardı.
Gezmeyi,yaya yürümeyi çok severdi.
Kısa bır anı:
Antalya da ki evimiz,şehir merkezine-Murat Paşa Camii’ ne- altı km.uzaklıktaydı.
Bir Cuma günü,öğleden sonra arabamla eve giderken yolda babama rastladım,Yaya yürüyordu.Hemen yanında durdum,baba bu nel nerden ,nereye dedim.
Oğlum camide Cuma namazını kıldım eve gidiyorum ,dedi.
Baba ,yakında camii var,eğer çarşı camiine gideceksen biz seni arabamızla götürür getiririz ,dedim.
Olmaz oğlum ben yürümekten haz duyuyom.Zaman zaman ben böyle yürüyerek şehre gider delirim dedi.Zorladığım halde araca binmedi.Yaşı tam seksen di o zaman.
Oğlu emekli öğretmen EMİN KAYA tarafından kaleme alınmıştır..
©Resimler Değerli Eğitimci Emin KAYA arşivinden alınmıştır.
KÖYÜME SEVGİ
Toz toprak yollarını
Havada turna göçünü
Dağlarda ardıç kuşlarını
Çiçeklerin dalında goncaları
Baharı özleyip geleceğim
Sitem etme köyüm
Toprağından ekmeğini yedim
Ormanında havasını soludum
Pınarlarından suyunu içtim
Belenlerinde yelinden geçtim
Sılanın özlemi var deyip geleceğim
Sitem etme köyüm
Dağlarını bilirim safran,kekik
Ovalarını bılirim bir uçtan bir uca
Yaylasını ,tandırını
Al yazmalı kızların işmarını bilirim
Sevdamın özlemi var deyip geleceğim
Sitem etme köyüm
Bağımız bahçemiz erik ağacımız
Evimiz olmasada,baba ocağımız
İnsanlara sevgimiz saygımız
Yarenlerimiz,anamız var
Onlara saygımız var deyıp geleceğim
Sitem etme köyüm.
EMİN KAYA
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder